6, మార్చి 2014, గురువారం

తరాలు-అంతరాలు 2

ఈ టపాలకి తరాలు అంతరాలు అనే శీర్షిక పెట్టడానికి ఒక కారణం ఉంది. పైన చెప్పిన వీరందరూ కూడా మారుతున్న సామాజిక పరిస్తితులకి అనుగుణంగా తమని తాము మార్చుకుని ఉన్నంతలో తమ బాధ్యతలు సక్రమంగా నిర్వర్తించారు.  స్త్రీని వంటింటికి పరిమితం చేసిన పాతతరం నుంచి,  అన్ని రంగాల్లో రాణించి మగవారికి ఏ మాత్రం తీసిపోమని నిరూపించిన నేటి తరం వరకు ఉన్న విభిన్న మజిలీలకి చెందిన వారు ఉన్నారు. నిన్న అమ్మమ్మ, పెద్దమ్మక్కయ్య, అమ్మ ల గురించి వివరించాను. ఇవాళ  మిగిలిన వారి గురించి ముచ్చటిస్తాను. 

విజయ భారతి (బన్ని పిన్ని)  

మేమందరం బన్ని పిన్నీ అని ప్రేమగా పిలుచుకునే మా పిన్నిగురించి చెప్పాలంటే ఎన్ని పేజీలయినా చాలదు. ఇలాంటి అమ్మ ఉంటే బిడ్డలు సాధించని విజయం ఉండదు. పిల్లల ఉన్నతి కోసం, వారి చదువుల కోసం, కోరికల కోసం ఈమె చేసిన త్యాగాలు అసామాన్యమ్. తాము ఎన్నో ఆర్ధిక ఇబ్బందులు ఎదుర్కొంటూ కుడా అవేవీ కనీసం పిల్లల మనసుల దరిదాపులకి కూడా రానీయకుండా జాగ్రత్తపడింది మా పిన్ని. కష్టాలన్నీ తమవి, సుఖాలు మాత్రం బిడ్డలవి అనే భావనతో సాకింది ఆ మహాతల్లి.  అంకితభావంతో అత్తింటి వారికి సేవ చేస్తూనే, ఒక తల్లిగా తన బిడ్డలని తీర్చిదిద్దడంలో, వారి అవసరాలు ఆకాంక్షలు నెరవేర్చడంలో ఎటువంటి లోటూ రానివ్వలెదు. ఒకానొక సమయంలో అందని ఎత్తులకి ఆశ పడుతున్నావని బంధువర్గం అందరి నుంచి విమర్శలు ఎదుర్కుని కూడా, ధైర్యంగా నిలబడి ఒంటరి పోరాటం చేసి తనని తాను నిరూపించుకుంది.  అటువంటి అమ్మ దొరకడం ఎన్నో జన్మల పుణ్యఫలం.  తన పిల్లలని ఎవరూ పల్లెత్తు మాట అనకుండా చూసుకునే పిన్ని, తప్పు చేసిన పిల్లలకి బుద్ది చెప్పే పధ్ధతి కూడా ఎంతో విలక్షణంగా ఉండేది.  నేనయితే నా బిడ్డని ఈమెలా పెంచగలిగితే చాలు అనుకుంటాను.    

అనూరాధ, విజయ శారద (రాధ పిన్ని- శారు పిన్ని)   

మాతృదేవోభవ అనే సూక్తికి నిలువెత్తు నిదర్శనం మా పిన్నులు.  వారు తమ జీవితంలో తల్లికి ఇచ్చిన ప్రాధాన్యత వేరెవరికీ ఇవ్వలెదు.  చిట్టచివరి సంతానంగా అందరికన్నా ఎక్కువ సమయం పుట్టినింట్లో గడిపి, ఆర్ధిక ఇబ్బందులు ఎదుర్కుని, ఏ మగపిల్లలకి తీసిపోమని తల్లితండ్రుల బాధ్యత, నడవలేని అక్కయ్య బాధ్యత కూడా స్వీకరించిన స్త్రీముర్తులు. అమ్మని ఎలా ప్రేమించాలి అనేది వీరి నుంచే నేర్చుకోవాలి ఎవరైనా.  బాల్యమంతా దుర్భరమైన ఆర్ధిక ఇబ్బందులలో గడిచినా, చదువులో, ఆట-పాటలలో అన్నింట్లో మేటిగా గుర్తింపు పొంది తల్లితండ్రులకి గర్వకారణం అయ్యారు.  కన్నతల్లి కంట కన్నీరు వీరు చూడలేరు.  తల్లితండ్రుల కోసం, కుటుంబ బాధ్యత కోసం వీరు తమని తాము త్యాగం చెసారు. తమ సరదాలు సంతోషాలు మాని తల్లితండ్రుల సంతోషమే తమ ధ్యేయంగా జీవితం సాగించారు.  ఆత్మాభిమానానికి మారుపేరుగా అత్తింట్లో కూడా మంచి పేరు తెచ్చుకుని నలుగురికీ ఆదర్శం అయ్యారు.          

ఇంకో రెండు రోజుల్లో రాబోతున్న మహిళా దినోత్సవం సందర్భంగా నా జీవితంలో ఆదర్శప్రాయులైన స్త్రీ మూర్తులకి నా హృదయపూర్వక పాదాభివందనాలు సమర్పిస్తూ ముగిస్తున్నాను.  


5, మార్చి 2014, బుధవారం

తరాలు-అంతరాలు 

ఇప్పుడు నేను ఈ టపా రాయడానికి ఒక ముఖ్య కారణం ఉంది.  నా జీవితంలో ఆదర్శప్రాయులై నిలిచిన స్త్రీ మూర్తులు వారి వారి ఔన్నత్యం, వారు నాకు ఏ విధంగా ఆదర్శం అని చెప్పడానికి ఈ చిన్న ప్రయత్నమ్. ముందుగా మా అమ్మమ్మ గారి కుటుంబం గురించే ప్రస్తావించాలి. ఆరుగురు ఆడపిల్లల అమ్మగా, ఎనమండుగురు సంతానాన్ని కన్న తల్లిగా ఆమె తన బాధ్యత నిర్వర్తించిన తీరు అమోఘం.  

సీతా మహా లక్ష్మి (అమ్మమ్మ) 

మా అమ్మమ్మగారు పన్నెండేళ్ళ వయసులో అత్తింట అడుగుపెట్టిన తల్లి లేని బిడ్డ.  అత్త చాటు కోడలుగా మసులుకుంటూ ఇంటెడు బండెడు చాకిరీ చేస్తూ, అత్తా ఆడపడచుల ఆరళ్ళకి నలిగిపోతూ, భర్త దాష్టీకానికి లొంగిపోయి జీవితం సాగించింది. అత్తా మామల ఆస్తి నిస్వార్ధంగా ఆడపడచుకి ధారపోసి, నిరాడంబరమైన జీవితం గడిపింది.  తను కన్నఎనమండుగురు సంతానమే  తనకి ఆస్తి.  గుమాస్తాగిరి చేసే భర్తకి అనుగుణంగా నడుచుకుంటూ, కుటుంబమే తానుగా, తానే కుటుంబంగా బాధ్యతలను నెరవేరుస్తూ తన ఉనికిని మరిచింది. ఎన్ని కష్ట నష్టాల్లోను బిడ్డలని కంటికి రెప్పలా కాచి కాపాడుకుంటూ ప్రేమతో పెంచింది.  జరిగేది, జరగబోయేది అంతా మంచికే అని, అంతా  కర్మ ఫలితమని నమ్మి, కష్టాల్లో కుంగిపోక, సుఖాల్లో పొంగిపోక, తన దుఃఖానికి వేరొకరిని బాధ్యులని చేసి నిందించక ప్రేమ మయమైన, నిష్కల్మషమైన సహనముర్తిగా జీవితాన్ని గడిపింది.  నేటికి ఈమె వయసు 86 సంవత్సరాలు. 

సరళా అన్నపూర్ణ (పెద్దమ్మక్కయ్య)        

పదహారో ఏట అత్తింట అడుగుపెట్టి అనేక ఆరళ్ళు ఓర్చుకుని, ఆరుగురు సంతానానికి తల్లి అయి, భర్తకి, అత్తకి అనుకూలవతిగా, ఉమ్మడికుటుంబ బాధ్యతలు నెరవేర్చి, కాదన్న వారితోనే ఔననిపించుకున్న ఆదర్శమూర్తి.  అనేక ఓడిడుడుకులకి ఓర్చి సంతానానికి చక్కటి బుద్ధులు నేర్పి తీర్చిదిద్దిన మాతృమూర్తి.  సహనానికి మారు పేరుగా, కోపమంటే తెలియని శాంతమూర్తిగా జీవితం గడుపుతున్న ఉత్తమ ఇల్లాలు.  ఒక మంచి కూతురుగా, మంచి కోడలిగా, మంచి ఇల్లాలిగా, మంచి తల్లిగా, మంచి సోదరిగా, ఇప్పుడు అమ్మమ్మా, నానమ్మగా తన బాధ్యతలని విజయవంతంగా నిర్వర్తించిన ఒక స్ఫూర్తి దాత. నిత్యం భగవన్నామ స్మరణతో, పది మంది మంచి కోరుకుంటూ, హితభాషణలు పలుకుతూ, ప్రేమించే కొడుకూ కోడళ్ళ చెంత ప్రశాంతమైన వృద్ధాప్యం గడుపుతూ పదిమందికీ   ఆదర్శప్రాయమైనది.  

పైన చెప్పిన మా అమ్మ అమ్మమ్మలు నిఖార్సయిన పాతతరానికి ప్రతినిధులు. 

విజయలక్ష్మి                     

పాత కొత్త తరాల సంధి కాలానికి ప్రతినిధి మా అమ్మ.  అత్తా కోడళ్ళు అంటేనే ఒకే చూరు కింద ఉండే శత్రువులు అనే అభిప్రాయాన్ని మా అమ్మ - బామ్మల ని చూసి ఎవరైనా మార్చుకొవలసిందే.  అనుభవజ్ఞురాలయిన అత్తగారి కింద తర్ఫీదు పొందిన సుసిక్షితుడైన సైనికునిగా ఎన్నో ఒడిదుడుకుల మధ్య కుటుంబాన్ని సాఫీగా నడిపిన ధీశాలి మా అమ్మ.  ఉన్నదానిలో సంతృప్తి కరమైన జీవితం గడపడం మా అమ్మ ప్రత్యేకత.  ఈమెకి శత్రువులే లేరు అంటే అతిశయోక్తి కాదు. ఈమె దృష్టిలో చెడ్డవారు లెరు, అనాకారులు లేరు.  ప్రపంచం అంతా అందంగా, మనుషులందరూ మంచి వారుగా అనిపిస్తారు మా అమ్మకి. ఈమె నోరు తెరిచి ఎవరినీ దూషించడం నేను వినలెదు. ఇది బాగోలేదు అని దేని గురించయినా చెప్పడం నేను చూడలేదు.  నాన్న కేవలం ఆర్ధిక బాధ్యతలు నిర్వర్తిస్తే, బిడ్డల సంరక్షణ, చదువు సంధ్యల బాధ్యత సమర్దవంతం గా నిర్వర్తించింది మా అమ్మ.  సహనానికి, శాంతానికి, మంచితనానికి, సేవాభావానికి మా అమ్మ ప్రతీక.     

ఇప్పటికి సెలవు. మిగిలిన వారి గురించి రేపు ప్రస్తావిస్తాను.